Kees was nu 73 en héél vroeger opgegroeid in een gezin waarin bloot niet bestond. Toen hij op z’n 27e met Elsbeth trouwde en de ene voordeur uit en de andere in ging, wist hij met grote zekerheid dat hij nog nooit één van zijn mede-gezinsleden helemaal zonder boven- én onderkleren had gezien: zijn ouders niet, zijn broers niet en zijn twee zussen helemaal niet. Hij was er ook nooit nieuwsgierig naar geweest. Wel kon hij zich herinneren dat hij – toen hij een nakomertje van een jaar of zes was en ze thuis nog steeds geen badkamer of douche hadden – één keer per week met z’n oudste zus Willeke naar het badhuis ging. Zo’n bezoek mocht niet langer dan een kwartier duren en dus werd het jochie Kees dan zo snel mogelijk helemaal uitgekleed, supersnel gewassen, weer aangekleed en de douchedeur uitgezet. Hij moest dan in de zitruimte wachten tot ook zijn zus schoon en aangekleed de douche uitkwam.
Een jaar of acht later bestond het badhuis niet meer en dus trok Kees zich zaterdagsavonds voor zijn wekelijkse ‘grote’ wasbeurt alleen terug in de keuken, deed hij de deur dicht en waste hij zichzelf, gewoon bij de gootsteen met warm water uit een geiser. Toen hij daar al helemaal aan gewend was, kwam hij op een zaterdagavond in de gang zijn zus Willeke tegen, die lachend zei dat ze net zoals vroeger heus zijn rug wel even wilde wassen. Een minuut of tien later deed hij de deur van de keuken een kiertje open en liet hij zijn zus weten dat hij…. Zij kwam lachend naar binnen, pakte washandje en zeep, en zorgde ervoor dat zijn hele rug voor het eerst in lange tijd schoon werd. Hij vond dat een ongekend heerlijk gevoel. Zonder enig overleg en alsof het vanzelfsprekend was trok hij zelf dat laatste kledingstuk uit, zodat zij ook de rest kon wassen. Dat was even vanzelfsprekend als hun gezamenlijke bezoekjes aan dat badhuis, vroeger. En hoewel het nog steeds een soort eenrichtingverkeer was, had het hem een heel vertrouwd gevoel gegeven.
Dat was de enige ervaring op dat gebied in zijn hele jeugd, maar zo ging dat nu eenmaal vroeger.

Toen Kees met Elsbeth trouwde was inmiddels ook in huizen van ‘gewone’ mensen de douche uitgevonden en maakten hij en zijn vrouw, – en later ook hun kinderen – daar een blij gebruik van. Heerlijk. Genieten geblazen! Er was geen sprake van dat er in hun gezin geheimzinnig met ongekleed douchen werd omgegaan. Als er iemand iets uit de badkamer nodig had op het moment dat er één van de gezinsleden onder de douche stond, dan was het de gewoonste zaak van de wereld dat die ander de badkamer binnenstapte en pakte wat hij of zij wilde hebben. Gewoon, normaal, ontspannen, niks te verbergen. Waarom zou je ook?

Soms werd er in hun gezin ook wel eens over gepraat. Over een bevriend stel dat met hun zoontje en twee dochtertjes op een naturistencamping was geweest en dat heerlijk hadden gevonden, alsof het de gewoonste – en zeker de natuurlijkste – zaak van de wereld was. Over de buurvrouw die zonder één stukje textiel in de achtertuin lag te zonnen. Over de film die op de televisie werd vertoond en waarin nogal vrijmoedig met het menselijk lichaam werd omgegaan. De conclusie van Kees en Elsbeth was dan positief: vroeger hadden ze niet kunnen dénken – en zelfs niet hopen – dat de wereld op dat punt zo zou veranderen. Ze vonden het een soort bevrijding.
Toen ze op een mooie zomerdag bij Noordwijkerhout naar het strand gingen, kwamen ze vlakbij de ingang terecht in een onafzienbare menigte in zwempak of –broek en bijbehorende herrie. Geen vrij plekje te vinden, geen vierkante meter onbezet. Ze zagen wel dat het strand een eind verder veel rustiger was, en dus volgde er een wandeling van een minuut of twintig. Tot hun verbazing was het daar onvoorstelbaar rustig. En wat zij vooral opvallend vonden was dat de strandgasten die daar in de zon lagen te genieten of voorzichtig de frisse zee inliepen geen enkel kledingstuk aan hadden. Kees en Elsbeth konden dus kiezen: terug naar de menigte en die herrie daar, of hier blijven en gewoon al je kleren uittrekken. De keuze was eenvoudig, daar hoefden ze geen twee seconden over na te denken. Ze liepen een eindje van de zee af, trokken tegen de duinen al hun kleren uit, liepen terug naar de zee en het water in. Vanaf dat allereerste moment wisten ze dat ze nooit meer anders wilden. Die vrijheid was onovertrefbaar, en als je dat eenmaal hebt ervaren, wil je nooit meer iets anders, zeiden ze tegen elkaar. Toen ze het daar later thuis nog eens over hadden, wisten ze zeker dat het eigenlijk maar raar is om je lichaam zo krampachtig te verbergen en tegen elke prijs te voorkomen dat iemand jou zo zou zien. Wat is er voor geheim aan? Op de wereld leven zo’n zeven miljard mensen, en dat zijn ongeveer drieëneenhalf miljard vrouwen en drieëneenhalf miljard mannen. Als je de ene soort niet bent, dan ben je de ander en als je die andere soort drie of vier keer bloot hebt gezien, dan weet je wel hoe ze eruit zien en is het toch idioot om dat tegen elke prijs te verbergen of er een negatief oordeel over te hebben? Daar waren ze het helemaal over eens.
Ze hadden er wel moeite mee om in hun omgeving over deze ontdekkingstocht te praten. Zij mochten dan wel een mooie ervaring hebben opgedaan, maar ze wisten ook dat daar zelden of nooit openlijk over gepraat werd. Daarom spraken ze af dat ook zij daar voorzichtig mee zouden omgaan. En dat deden ze. Maar intussen zochten ze samen – en later met hun kinderen – wel regelmatig dat heerlijke strand op.

Weer een flink aantal jaren verder – en dat is nu zo’n twintig jaar geleden – kwamen hun beste vrienden op een avond op visite. Later wisten ze niet eens meer wie er over dat onderwerp begonnen was, maar ineens zei vriendin Nellie dat ze best eens naar een sauna zou willen. Dat bericht werd met gemengde gevoelens ontvangen. Haar man Willem moest er niet aan dénken en had altijd al moeite met hitte gehad, en Elsbeth was het daar van harte mee eens. Kees hoefde er maar een seconde of drie over na te denken, en zei toen dat hij dat ook wel eens zou willen proberen. En tot zijn verrassing stelde Willem voor dat Kees en Nellie daar best samen naartoe konden gaan! Alle vier stemden ze met dit voorstel in en om dat te vieren dronken ze een lekker glaasje wijn. Er werd een datum geprikt en een tijd afgesproken.

Twee weken later was het zover. Nellie had van een vrouwelijke collega gehoord welke sauna er in de omgeving de fijnste en absoluut zuiver was, en dus stonden Kees en Nellie die avond om half acht voor de ingang van die sauna in een prachtige, bosrijke omgeving. Even lieten ze zich door de saunamevrouw de weg wijzen, en in de kleedruimte – of is het de ontkleedruimte? – werden ze samen achtergelaten. Ze wisten er niet zo goed raad mee en heel voorzichtig begonnen ze een beetje aan hun kleren te friemelen en een paar knoopjes los te maken. Op dat moment stapte er een man van een jaar of zestig en zonder ook maar één kledingstuk aan de kleedkamer binnen, en zijn geoefend oog zag meteen wat er aan de hand was:
‘Nieuw in de sauna?’
‘Eh, eh, eh, ja, voor de eerste keer’.
‘Oh, wat leuk. Weet u hoe het in z’n werk gaat?’
Ze wisten het niet.
‘Dan zal ik u dat vertellen.’
Dat deed hij. Hoe je het beste kunt beginnen. Dat je na elke warme activiteit er goed aan doet om eerst even onder een frisse douche te gaan staan en daarna even in het zwembad af te koelen of buiten een wandelingetje te maken. Dat je niet al te lang in de sauna of het stoombad moet blijven, en dat het Turkse bad ook heel plezierig is, enzovoort, enzovoort. Hij vertelde dat terwijl hij geen enkel kledingstuk aan had en toch geen enkele poging deed om ook maar iets te verbergen. Kees en Nellie waren tijdens zijn toespraak voorzichtig doorgegaan met uitkleden, en toen hij uitgesproken was stonden zij ineens helemaal naakt tegenover elkaar. En ze vonden het allebei goed, zuiver en vertrouwd.
Het voelde alsof het de gewoonste zaak van de wereld was: het had niks, maar dan ook helemaal niks met seks of gène te maken, daar waren ze na drie minuten al helemaal zeker van.
Ze genoten er allebei van. Vanuit de kleedkamer gingen ze samen onder de douche, en daarna maakten ze kennis met de sauna, de zonnebank, het zwembad en nog zoveel moois en heerlijks meer. Daar tussendoor zaten ze samen aan de rand van het voetenbad of – wat zij noemden het uitrustbad – te praten. Gewoon práten! Dat hadden ze toch nooit van hun leven kunnen bedenken. En ze vonden het fijn, maar ook heel gewoon en vanzelfsprekend.
Om kwart voor elf werd er omgeroepen dat de sauna over een kwartier ging sluiten. Nellie en Kees waren allebei verrast dat het al zo laat was en vonden het jammer dat ze hun kleren weer moesten aantrekken. En ze hadden nu al zin in de volgende keer….

Het is niet bij die ene avond gebleven. Nellie en Kees spraken na overleg met hun partners af dat ze allebei een tienbadenkaart zouden kopen, en elke maand een keer samen naar de sauna zouden gaan, behalve in juli en augustus. Tegelijkertijd vermaakte Elsbeth zich op de wekelijkse bijeenkomst van de plaatselijke bridgeclub en Willem op die van de schaakvereniging, twee sporten waaraan Kees en Nellie niet moesten dénken.
Nadat hun eerste tienbadenkaart zes keer was gebruikt, kwam de vrouw van Kees er heel voorzichtig voor uit dat zij ook best een keer mee naar de sauna zou willen, om het te proberen. Daar hoefden Kees en Nellie geen seconde over na te denken: natuurlijk mocht zij mee. Hartstikke leuk! Dat deden ze dus de daarop volgende keer, maar aan het eind daarvan gaf Elsbeth eerlijk toe dat zij bridgen leuker vond.

Drie maanden geleden hebben Kees en Nellie het laatste knipje van hun twintigste jaarkaart besteed en zijn ze dus voor de tweehonderdste keer samen naar de sauna geweest. Tweehonderd keer een prachtig feest! Tweehonderd keer puur natuur. En eerlijk: zij vonden het nog steeds onvoorstelbaar heerlijk!
Hun allergrootste verrassing beleefden zij vorige week dinsdag. Meegegroeid in hun ontdekkingstocht hadden Kees en zijn vrouw Elsbeth voor de eerste keer gekozen voor een naturistencamping in Bretagne. Toen zij daar een paar dagen stonden en in de namiddag na het boodschappen doen weer op de camping waren teruggekeerd, waren er op de lege plek naast hun kleine caravan twee naakte mensen bezig met het opzetten van een prachtige tent. Het duurde geen twee seconden om te ontdekken dat dit zus Willeke en haar man waren……

Kan verrassing op deze wereld nog groter zijn?
Maar niet verder vertellen hoor…..