Een jongeman uit Pleuqueneuc
die lachte zich altijd een deuc
om Tante Jeanne uit Pleumeleuc.
Maar zijn zus uit Tréméreuc
en zijn broer uit Saint Lanneuc
vonden haar helemaal niet leuc.
Bij oncle Pierre uit Aucaleuc
stond tante in een kwade reuc,
en zwager Jean uit Caradeuc
bezorgde zij alleen maar jeuc.
Toen kwam de schoonzus uit Mordreuc
met een zeer duidelijke spreuc:
‘Hou nou eens op met dat ge-euc!
Straks leidt het tot familiebreuc!’
Leuc!
Allemaal bestaande plaatsen in Bretagne?
Ja, allemaal, en nog wel een stuk of tien!
Spitsvondig!
Ik heb me erom verkneuceld